Patrick De Witte (pdw) is niet meer. Onverwacht overleden aan een hartaderbreuk. Ik heb niet het geluk gehad hem persoonlijk te kennen, maar ik heb altijd enorm veel bewondering voor hem gehad.
Bewondering omdat hij een
creatieve en intellectuele duizendpoot was. Hij was humorist, columnist,
journalist, hoofdredacteur, drummer, tv- en programmamaker en zette zich in
voor maatschappelijke thema’s zoals het recht op euthanasie.
Bewondering omwille van (pdw) zijn
scherpe pen waarmee hij graag tegen de haren instreek. Maar hoe hard hij ook
tegen iets inging, zijn argumentatie was steeds onderbouwd. Én het was nog
onderhoudend en vaak doorspekt met humor en/of metaforen ook. Wat genoot ik
toch van die man zijn columns.
(pdw) kon hard tegen de schenen
trappen, maar werd steeds gerespecteerd door vriend en vijand.
Bewondering ook voor zijn vrije
geest. Ik durf regelmatig wel eens te zeggen dat wij in ons land geen echte
onafhankelijke en kritische journalisten meer hebben. Met uitzondering van
Patrick De Witte dan. Ik herinner me nog goed de open brief van hem aan het
adres van Wouter Vandenhaute in Humo.
Het was bij wijze van spreke zijn ontslagbrief. Hij kon niet leven met het feit
dat Humo een Woestijnvisblad zou worden
en op deze manier zijn zo gelauwerde onafhankelijkheid dreigde te verliezen.
Bewondering omdat ik stiekem
steeds wat jaloers op hem was. Bezat ik maar 1/100ste van zijn
schrijftalent en gevoel voor humor. Niet voor mezelf, maar wel voor al diegenen
die de moeite doen om mijn schrijfsels te lezen en proberen te lachen met mijn
grappen.
Maar vooral bewondering omdat
(pdw) bovenal een warm mens was, getuige gisteren ook de talloze commentaren op
zijn overlijden in de (sociale) media van vrienden en collega’s die nauw met
hem hebben samengewerkt.
Op de website van de krant De Morgen kan je al de columns die (pdw)
voor deze krant geschreven heeft nog eens herlezen (http://www.demorgen.be/dm/nl/15856/Patrick-De-Witte/index.dhtml).
Wat een klasbak…
Men zegt regelmatig dat niemand
onvervangbaar is. Wel, er zijn steeds uitzonderingen op de regel.
Rust in vrede…
NM
20 februari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten